خوب نیستم....
لعنت. لعنت. لعنت... هزاران لعنت...
خوب نیستم....
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ، هفت رنگش می شود هفتاد رنگ...
لعنت....
پُستی دارم از دیروز... منتظر و معلق اما...
.
.
.
.
.
فقط دوست دارم یه لباس با دامن مشکی بلند بپوشم... برم بخوابم وسط جاده. وسط مزرعه ها... زیر آسمون آبی... بخوابم... عمیق... و دیگه no matter what...
لعنت...
دوست دارم اینقدر به خودم فحش بدم که آروم بگیرم... اگه آروم بگیرم...
.
.
.
به ذهنم می رسه که مسیح دردهای مردمش رو به دوش می کشد تا اونهارو نجات بده... مسیح کار خیلی احمقانه ای می کرد... خیلی...
شاید هم باید به انفجار برسه تا نجاتی در کار باشه... کی می دونه؟...
از این انباشت حرف و احساس توی خودم می ترسم...
.
.
.
خدای من هست... اما انگار خدای مردم اون سرزمین، خیلی وقته که صداش در نمی آد...
.
.
.
سردرگمم. سردرگم...
و اینکه متنفرم از فهمیدن اینکه این که می تونه حقیقت داشته باشه... می تونه حقیقت داشته باشه که لزوماً شونه هام تحمل بار زندگی رو ندارن...
.
.
.
علی، من نمی خوام که زندگی ام جنگ باشه. واقعاً نمی خوام! ... هست اما! خودش هست... من فقط نمی خوام ضعیف باشم. همین...
.
.
.
.
.
فقط دوست دارم یه لباس با دامن مشکی بلند بپوشم... برم بخوابم وسط جاده. وسط مزرعه ها... زیر آسمون آبی... بخوابم... عمیق... و دیگه no matter what...
لعنت...
دوست دارم اینقدر به خودم فحش بدم که آروم بگیرم... اگه آروم بگیرم...
.
.
.
به ذهنم می رسه که مسیح دردهای مردمش رو به دوش می کشد تا اونهارو نجات بده... مسیح کار خیلی احمقانه ای می کرد... خیلی...
شاید هم باید به انفجار برسه تا نجاتی در کار باشه... کی می دونه؟...
از این انباشت حرف و احساس توی خودم می ترسم...
.
.
.
خدای من هست... اما انگار خدای مردم اون سرزمین، خیلی وقته که صداش در نمی آد...
.
.
.
سردرگمم. سردرگم...
و اینکه متنفرم از فهمیدن اینکه این که می تونه حقیقت داشته باشه... می تونه حقیقت داشته باشه که لزوماً شونه هام تحمل بار زندگی رو ندارن...
.
.
.
علی، من نمی خوام که زندگی ام جنگ باشه. واقعاً نمی خوام! ... هست اما! خودش هست... من فقط نمی خوام ضعیف باشم. همین...
بعضی وقتا هست
ReplyDeleteمثل این روز های تو
اما همیشه نیست
اما همیشه اینطوری نیست که زندگی جنگ باشه ... میخوام بگم سال اول دانشگاه که تموم شد واسه من وارد یک فاز بیمار گونه افسردگی شدم ... دلیلش این بود که خیلی از چیزهایی که برای من اعتقاد به حساب میومد تو دوران مدرسه با سرعتی عجیب داشت می شکست... اون روزها با خودم می گفتم که زندگی یک جنگه و من باید کمرشو بشکنم...
یادم رفته بود که زندگی اصولا معنی نداره چه برسه به اینکه بخواد جنگ باشه یا نه ... خودت خوب می دونی که
attitude
می تونه چقدر زندگی رو بالا یا پایین ببره ... برای کسی که زندگی رو جنگ می بینه حتی وقتی نمی خواد اونو جنگ بدونه اما ناخودآگاه اینطوری نگاش می کنه همیشه همیشه در حال زخمی شدنه حتی اگر جنگ رو ببره ... میشه بی خشونت و جنگ هم قوی بود ...
نمی دونم ... نمی تونم در هر صورتی حال و هوای این روز های تو رو در نظر نگیرم و ساده انگارانه این حرفارو بزنم ... اما خوب اینارو انیجا واسه روزهایی می نویسم که همه چیز برات بهتره و آسونتر ...
در هر حال من روزی چند بار اینجارو چک می کنم... حالا که خودتیو یک عده ادم محدودکه اینجارو می خونن دیگه دلیلی واسه خود سانسوری نداری... بنویس اون همه حرفی رو که بار شده رو دوشت ... گور بابای زندگی و قضاوت من و امثال من
یک آهنگ خوب هم واسه ت دارم
ReplyDeleteاز شنیدنش امیدوارم لذت ببری
من الان دیگه 12 ساعت شده که یک بند دارم گوشش می د م
http://www.4shared.com/audio/-WMU72uO/03-kayhan_kalhor_and_brooklyn_.htm