نامه‌هایی که برایش ننوشتم - شماره هفت

ستاره آسمون نقش زمینه وای خودم انگشترم یارم نگینه 
خداوندا نگهدار نگین باشه که یار اول و آخر همینه

عشق همینه دیگه. که خودت رو انگشتر ببینی. بی‌ارزش نیستی.‌ اما با معشوقه ارزشمندتری. اصلا تویی که نگین میبینیش و شاید قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری... 

که بخوای خدا نگهدارش باشه. چه با تو، و چه بی‌تو. من تمرین این رو ندارم. میدونم که وسط جهنمه..‌. شاید به جای اینکه اینقدر دلم برای خودم بسوزه، یه کم باید دوربین رو بچرخونم و امیدوار باشم که حالش خوب شه... بهتر شه.‌‌.‌.

عشق، selfless بودنه.

بلدم؟