"ابتدا در همان گمرک عراق پیش خودم فکر کردم لااقل سؤال کنم که در عراق پول خرد را چه می گویند. حالا از خیابان که شارع باید باشد و از شهر که مدینه خوانند و امثال آنها می گذریم. از صرافی که کیسه قبایش لااقل یک من پول خرد داشت و پول معاوضه می کرد پرسیدم در عراق به پول خرد چه می گویند؟ و گمانم این بود که مثلاً فلوس، جمع فلس و امثال آن می باشد. فکر می کنید جواب چه بود؟ گفت: "در عراق پول خرد را "خرده" می گویند". دیگر خیالم راحت شد. مخصوصاً که بعد از آن به نخستین شهر مهمی که رسیدیم، دیدیم نام آن "شهربان" است. معلوم شد آنها از ما فارسترند..."
باستانی پاریزی، از پاریز تا پاریس، صفحه 29، پول خرد
حالا یکی این یا این رو ببینه، یا مثلاً نقد تو این مایه ها بخونه... سه سوت دستش می آد که کلی وقت پیش ها، پاریزی بی راه هم نگفته...
والله!
راستی درپاسخ به ویدئو اول، اگه از من می پرسیدن، (هوارسال پیش تو فیسبوک هم گفتم،) می گفتم "دروغگو"... متأسفم که در یک کلمه، با این که این همه هم دوستشون دارم، بهتر از این نمی تونم بگم.
پست جالبی بود. هیچ وقت فکر نمی کردم زندگی در غرب اینقدر تو زبان و درک مفاهیم زبانی تاثیر بذاره. اما واقعا ناخودآگاه این همه تفاوت تو حرف زدن اتفاق می افته یا واقعا علاقه ای به فراموش کردن زبان مادری وجود داره؟
ReplyDeleteدر ضمن در رابطه با سوال ویدئو، نظر من، احساساتی بودنه گرچه با کمال تاسف دروغگو هم درسته.