Monday, August 31, 2009

وسوسه

اون آهنگ برنامه "به خانه برمی گردیم" یادته؟؟ خسته اما با لبخند.... دیروز داشتم از خواب می مردم! لعنتی ها عین چی ما را کشیدن به کار! شوخی شوخی چدی شدن!!!
خلاصه نشد بگم که یم پسره دیدم عین پویان... غذاخوری دانشگاه غذا خوری نبود که! بهشت بود!!! و تا حالا نمی دونستم Cheerleader بودن هم ورزش محسوب می شه و تازه کلی هم تمرین می خواد و وطرفدار داره! دارم از سنگ نوردی کشیده می شم سمتش!!! چیز خوبیه! یه جورایی رقص با مارش نظامی همراه با یک عالمه هیجان و شور و جو گیری!!!!

بعداً یک عالمه تعریف می کنم.... برم که کلاسم دیر شد...

Friday, August 28, 2009

tazegiha

heeey!!!

Man delam music mikhaaaaaaaaaaaad!!!!
taze delam mamanam mikhad 1alaaaaaaaaaaaaaaaame!!! yani inke baghalesh konamo bege, vay pokhtam!!!

tazetaresham gharare mamano biarim inja ta ba farhado man berim supermarket hali be huli!!!!


inaro neveshtam ke nagam ke 2bar gom shodam, 1bar dashtam atish suzi rah mindakhtam khafan, 1haftast ghaza nakhordam hesabi va gheire!

dige hamin!
P.S. diruz 1pesare didam ke 1pache shalvaresh boland bud, 1pache shalvaresh kutah! suje akasi!!! :P

Tuesday, August 18, 2009

taze avaleshe...

khob!

alan inja 4:30 am e!
khabam nemibare! be onvane 1dokhtare loose nonor delam havaye agha nanamo karde bood ke nemidunam chera skypeshuno javab nemidan :S

az mo'zalate inja begam baratun ke kafe otagha chubie, rah miri, seda mikone, bardia bidar mishe!

ke dare dastshuyi be khatere havaye martub baad mikone, be zur baz mishe, bumbi seda mikone, bardia bidar mishe!!

ke man dige nemidunam in mobl charmie ba man che khosumati dare! rush mishini, seda mikone, bardia bidar mishe!!!

tazasham nure laptop ru kaleye maman iran e, bidar mishe :S

natijeye akhlaghi! adam inja nakhad bekhabe bayad chikar kone khob? :?
(khosha shiraz [esfahan] o vaz'e bi mesalash!!!), ajab alaki khosh budim vase khodemmuna ;D

Tuesday, August 11, 2009

به همه اون چیزایی که نمی خوام از دست بدم، اما می دم
و
همه اون چیزهایی که می خوام از دست بدم و نمی دم


...
سلام

Wednesday, August 5, 2009

جمعه تولد هاله بودیم! تولدش مبارک!!! هاله گفت: مریم اولین عشق بزرگ زندگی مه! راست گفت! من هم همی طور!!! بعدش هم، توی راه برگشت مریم تعجب کرد وقتی شنید فقط 14 روز مونده که برم! خودم هم همین طور!!! من واقعاً دارم می رم انگار!!!
:S
امروز چهار شنبه است... شاید تا مدتها آخرین سفر به اصفهان را هی به یادم بیارم، لحظه لحظه اش را مزه مزه کنم.... شاید هم زود برگردم! حتماً همین طوره! زود برمی گردم! نیازی به یاداوری خاطرات بد نیست... من همونم که بودم... از دل برود هر آن که از دیده رود! شدیداً خودخواهانه است! اما بد خواهانه نیست اگه به جاش انتظار این باشه که برم و هر روز به جای فکر حال و آینده بودن، توی گذشته زندگی کنم؟؟؟

دارم دلداری می دم خودمو! خوبیش اینه که به این زودیا، این مطالب منتشر نمی شه! حداقل نه تا وقتی که دست خیلی از دوست های خوبم بهم نرسه...

کاش هم اتاقی و هم خونه ای های خوبی در انتظارم باشن! کاش بتونم خوب درس بخونم، زندگی خوبی داشته باشم... کاش!؟!
سه تا 30 کیلو بار دارم می برم و چی منتظرمه؟ نصف یک اتاق 3 در 3.5 متر! واقعاً اگه خاله لیلا اینها نبودن من چیکار می کردم؟؟؟ تازه مثلاً خیر سرم به خودم قول دادم که روی کسی حساب نکنم و کامل مستقل برخورد کنم!
اَه!

انتظار بد کوفتیه!