Ruze akhare uni vase inke ehsase alafi nakonam, hol holaki 3ta ketabo az ru onvaneshun entekhab kardamo avordam ba khodam ke inja (DC) bekhunam... 2tash islamic 1ish renaissance... hala dozarim oftad ke chea vasam jakeb budan....

na khodagah 2ta ketabe titus burkhart vardashtam avordam!!!! art of islam, language and meaning + geometric concepts in islamic art... bad migin chera inghade az khodam khosham miad dige!!!!

khob hayajan daram khob!!!!

می دونم که غیر از والدین محترم، کمند مخاطبان بلاگم، اما توروخدا این یکی را جون بچه تون که من باشم، بی خیال شین و نخونین! می خوام عر بزنم

هوالخوب

وقتی زده باشه به سرت، وقتی برف خدا مهمونی هاتو ازت بگیره، وقتی کلی کار داری و کند پیش میره و به خیال خودت که تعطیلی... وقتی در اوج دیوونگی می شینی نصفه شبی، تنهایی وال-ای میبینی... خیلی طبیعیه که عرزدنت بگیره، دلت واسه گله دوستای یأجوج و مأجوجت تنگ بشه و اولین کتی که دم دستت می آد بندازی رو دوشت و بری بشینی وسط خیابون پر از برف، تاریک و بدون حتی یک موجود زنده دیگه... هی عر بزنی و آواز بخونی و بلرزی...

من خوبم ها! می گن طبیعیه! عادت می کنم لابد...

فقط.... کاش لااقل بهزاد اینجا بود با هم وال-ای می دیدیم

ویکتوریا

چرا من این قدر جوگیرم بعضاً (گاهی هم کلاً!)؟؟؟

در پی عشق عجیبم به فیلم هایی که در دوران رنسانس و گوتیک و رمانسک ارو پا اتفاق می افتند، امشب فیلم "ویکتوریای جوان" دیدم که بر اساس داستان واقعی اوایل زندگی ملکه ویکتوریا بود... همین عشق عجیب باعث می شه که در تمام مدت فیلم خودم را جای شخصیت اصلی فیلمها تصور کنم: پرنس... مهمتر از زیبا یا جذاب یا هرچیز دیگه... دارای اقتدار! منظورم قدرت نیست! اقتدار مبتنی بر تصمیم گیری قاطع و دستور دادنه... و این که در صد در صد موارد، پشت این اقتدار ترسی نهفته است که کاملاً درکش می کنم....

معذرت می خوام اگه کسی داره اذیت می شه که توی یک بلاگ عمومی احساسات شخصی یک دختر بچه را منتشر می کنم که به زودی ربع قرنش می شه. معذرت می خوام اگه این دختر بچه هنوز به بچگی اش چسبیده و خودش را جای شخصیت فیلم ها می ذاره. معذرت می خوام اگه این دختر بچه هنوز و هرشب، چون خرسی نداره که در شبهای تنهایی بلاد کفر بغل خودش بخوابونه، یک جفت دستکش عزیز را می خوابونه و... آقا جون من معذرت می خوام که دوست دارم هنوز روح کودک بودنم را حفظ کنم و تازه بهش افتخار هم می کنم...

معذرت می خوام که دنبال پرنس آلبرت می گردم و باور دارم که پیداش می کنم، چون خودم را ملکه ویکتوریا می دونم...

پی نوشت یک: آه که سر این فیلم مدام یادم بود که بابام منو ملکه ویکتوریا صدا می کرد...

پی نوشت دو: در این که من طرفدار معماری و هنر دوران صفویه هستم، هیچ شکی نیست. (در حالی که اکثر دوستداران (از نوع با سواد و تحصیل کرده در این زمینه) هنر ایران، باارزش ترین را معماری سلجوقی می دانند) اما امیدوارم قابل درک باشه که طرفدار بودن، معنای بت ساختن نمی ده. طرفندار بودن در فرهنگ لغات من یعنی از صفات خوب چیزی یا کسی خوشت بیاد، سعی کنی بیشتر بشناسیش و با حفظ عدالت و با چشم های باز بر روی خطاها و اشتباه های احتمالی، خوبیش هاش را پخش کنی. همین. حرف دیگه ای ندارم

پی نوشت سه: امروز اولین نمره کارنامه ای در بلا کفر را گرفتم. الف! و من معذرت می خوام که این قدر بی جنبه ام و بدون اعلام عمومی شب خوابم نمی بره

از ماست که بر ماست

دوباره من نشستم سر تحقیق کردن و دوباره تحقیق کردن شد مایه غذاب خودم.... مایه تخریب شبی که اینقدر خوش گذشت...

ملتی که خودش، برای خودش نمی نویسه؛ خودش از خودش نمی نویسه؛ ملتی که اندیشمندهاش سیاست زده هایی هستند که اصلاً تاریخ نمی خونند که تازه بخوان از تاریخ درس بگیرن، باید هم در سال 2009 این کتاب چاپ بشه و اصلاً نفهمند، چه برسه به این که بفهمند و صداشون در بیاید، شاید جایی، گو شه ای.... آه

Shah Abbas: The Ruthless King Who Became an Iranian Legend by David Blow (Paperback - Mar 17, 2009)

Product Description
A ruthless autocrat who blinded and killed his own sons, but was revered as a hero by his own people. A brilliant warrior who restored his nation’s pride and territorial integrity by waging war on the foreign occupying forces, but chose an English knight to be his ambassador in the West. An aesthete whose artistic patronage made his country a centre of art and culture, but whose religious devotion turned Shi’ism into a global phenomenon. Arguably Iran’s greatest ruler since the Arab invasion in the 7th century AD, Shah Abbas was an immensely complex and much misunderstood character who, despite often contradictory behavior, changed the face of the Middle East forever.

When Shah Abbas assumed power in 1588 at the age of seventeen, Persia was on the verge of disintegration and foreign partition. By the time of his death in 1629 the country had been transformed into a thriving state ready to face the emerging modern world. In Shah Abbas, the first biography in English of the Persian king, David Blow explores this extraordinary transition and the remarkable man who made it happen.

David Blow draws on a wide range of sources, including contemporary European accounts as well as the Persian chronicles, to present a colorful and compelling account of the life and times of one of history’s most extraordinary rulers. His vivid portrait of this seminal figure in Iran’s national narrative offers the definitive account of Shah Abbas’s dramatic career as a statesman as well as an intimate view of the man behind the myth.

می دونم مخالفان همیشگی چی می گن! جمله اول را می خونند و می گن "خّب راست می گه! مرتیکه کور و کچل! عامل استکبار اسلامی!!!! خودمونو که نباید گول بزنیم! اصلاً همه اش تقصیر اونه!!!" بابا بی انصاف ها... عباس ما بدتر بود یا اسکندر؟
؟ Ruthless king بهتر منطبق بر این تفاوته یاAlexander the Great

این خارجی ها چطور تاریخ می خونند و ما چطور؟ فکر می کنید نمی دانند چه جنایت هایی کرده؟ این همه "دِ گریت" هایی که واسه خودشون ساختن و سالهاست به بچه دبستانی تا دانشگاهی اجباری درس می دن، نمی دونن چی بودند؟ نمی دونن به قول خود نویسنده چند تا از پسرهاشونو کور کرده؟ مثلاً این توماس جفرسون که حلوا حلواش می کنن و می ذارن رو سرشون، نمی دونن چه جوری برده داری می کرده؟ فقط چند تا بچه از همون ها داره؟؟ به خدا که می دونن. اما کی خودشون، تیشه به ریشه خوشون می زنن آخه؟؟

جالب اینه که این کتاب اکثراً تعریفه از این آدم (شاه عباس). درد من اینه که به قول خودش اولین بیلبیوگرافیه و من شک ندارم که می دونه لیبل گذاری (همون علامت گذاری و عنوان گذاری خودمون) چقدر مهمه. تاریخ مارو چه جوری مطرح می کنند و مال خودشون را چطور؟؟؟ دردی که ما سالهاست نمی فهمیمش... اونها هویت سازی می کنند برای خودشون، ما تخریب هویت... آتیشی که اینها اصلاً چرا نباید دلشون بخواد که بادش بزنند؟؟؟

باز هم حساب کنی، همین معدود منابع را، اینها می نویسند. عنوان مراد دل خودشون، صادقند حداقل در متن... شاید هم باید بگم نوش جونشون، وقتی بهرام مشیری و شهرام همایون و ... بشوند رسانه های ما و آدمی مثل الهی قمشه ای که سالها طول بکشه تا یکی اش پیدا شه، از طرف دولت و مردم و ... خانه نشین و طرد بشه...

طبق معمول اشک و افسوس شب زیبایی که حرامم شد.
بحث نمی خوام.
بس کنید.
بس کنید.
بس کنید.

منِ نگار می خوام درباره معماری صفویه تحقیق کنم، منابع خودمون که کشک! توصیقی و غیر علمی. بعضاً حتی بر اساس خرافات. همان چندتا منبع درست هم که داریم اکثراً نوشته خارجی هاست... نمی تونم صبر کنم تا کتاب جدید "کشور رزوی"، نویسنده هندی الاصل را درباره صفویه بخونم. قراره سال آینده منتشر بشه. حقمونه. فارغ التحصیل ام. آی. تی با حداقل امکانات و منابع مگر چیزی بگه... خودمون که هیچ بر هیچ... همان دعوای اسلام و دین و هنر... سالهاست که یقه مان را گرفته... تو بگو اسلام دشمن بزرگ بشریت.... بیا و منصف باش درباره هنر... بیا و یک کم، فقط یک کم همه چیز را با سیاست قاطی نکن....

یاد مطلب آخر صادق زیبا کلام می افتم: "اساساً اگر يک درصد خيلي قليل از استادان را استثنا کنيم، سخني به گزاف نرفته اگر گفته شود استادان ما اساساً معلم و مدرس هستند تا محقق و دانشمند. در دانشگاه هاي ايران استادي يعني تدريس و تدريس يعني استادي. به بيان ديگر عملکرد و به تعبير جامعه شناسي «کارويژه» دانشگاهيان ما ذاتاً تدريس و مدرسي است تا تحقيق و توليد دانش." و ادامه می ده که چه جوری سیاست زدگانی بیش نیستیم... کاملاً درک می کنم وقتی "صادق زیبا کلام" هم با اون اخلاق تندش چرا این قدر راحت طرد می شه... از موافق و مخالف...

بگذریم، نمی خوام بحث را سیاسی کنم.... کجاست گوش شنوا... حتی اگه افسانه هم باشه، درک می کنم علی ای را که سرش را می کرد توی چاه و نعره می زد... همون حس را دارم....

ول کن. کی می فهمه....
دارم توی گوش بلانسبت شما، خر، آواز می خونم!!! اگر کسی باشه که گوش بده، شاید خودممو مخاطب های خارجی... بلکه دوباره توی نسل های آینده، روزی بیاد که "گدار" و "سیرو" ای پیدا بشن، ای حرف هارا توی گوش ملت بکنند... شاید اون موقع تک گوش های شنوایی پیدا بشه...

هنوز یادم نرفته اون روز منحوس را توی کلاس... گقت واسه آینده چی می خوای؟ گفتم وقتی معماری ایران توی گوگل سرچ می کنند، اول تخت جمشید بیاد و بعد اسم من. چقدر بهم خندیدند و می خندند. حالا بهشون حق می دم. نه چون قابلیتشو در خودم نمی بینم... چون قابلیتشو توی مردمی که محکم گوش هاشونو گرفتن تا نشنوند نمی بینم....

چقدر دلم گرفت... شب دراز است و قلندر بیدار

آخرِ آخرین اولین

تمام شد. اولین ترم در بلاد کفر تمام شد. خوب بود. بد نبود....
الان چه احساسی دارم؟ خوب، بد، هیچی، همه چی.... و مهمتر از همه خوابالود! به قول خودم:
DONE! YEAAAAAY.... (dead sleepy hungry corpse is talking!!!)o

قصد دارم از سر تا ته این تعطیلاتو خوش بگذرونم. 40 روزه! شوخی که نیست!!! و الان می دونم که واقعاً درس خوندن انرژی می خواد خفن! که بدون تر و تازه بودن، آدمیزادی که من باشم از پسش بر نمی آد!!! این معنی اش این نیست که علافم ها. تعداد بسیار زیادی اپلای کردن، تعداد بسیار بیشتری کتاب و مقاله خوندن به زبان اجنبی و کمتر غیر اجنبی، کار کردن روی اون همه نوشتنی های که دارم، مهمتر از همه پروپوزال پایان نامه....

اما محض رضای خدا یکیشون به نظرم آزاردهنده نمی آد. فعلاً که همشونو دوست هم دارم. حتی همون قدرکه با هیجان منتظر اسکیت رو یخ، دوستهای جدید پیدا کردن، کالیفرنیا رفتن، واشنگتن دی سی گردی کردن، با دوستهای دوره بچگی شیطونی کردن و حتی بالاخره بعد عمری کلاس رانندگی رفتنم!!!!!

یک نفر علاقه مند به زندگی، موجود می باشد! کس دیگه ای نبود؟؟؟

پی نوشت: می دونم زیادی خوشم! اما می شه دعا کنین یک منبع مالی پیدا کنم؟ لازم دارم!!!!!ه

امشب یا پیر می شم یا شکسپیر

امشب بی بی ناز توی فیس بوکش نوشت: شکسپیر می گه : یا به اندازه آرزوهات تلاش کن یا به اندازه تلاشت آرزو کن. ترجمه : تو که نمی تونی گُه بخوری، گُه می خوری که گُه بخوری

حالا حکایت منه....

به زودی در این مکان مقاله کوفتی من قرار می گیرد و ما بالاخره وقت می کنیم که کوفته کوفتیمونو کوفت کنیم. ان شاء الله.

پی نوشت: مردم تو ایران ریختن تو خیابون با خطر بالقوه کتک، تجاوز یا مقتول شدن! من اینجا تو سر خودم می زنم با خطر بالفعل بدبختی، گشنگی، خستگی و ترس نمره و تحقیر! کدوم بدتره؟

و این هم مشق شب:

Review on Gothic/Italian “Gothic”: Toward a Redefinition

Mervin Trachtenberg in this paper discusses about late medieval architecture and main focus is about comparison between Gothic in Europe with core of France and Italian style in the same period. He briefly describes problematic definitions of Gothic architecture which couldn’t be comprehensively about constructions of that era specifically Italian works. So after redefinition of late medieval architecture style and its features, he emphasizes on Italian style.

I believe in his approach that to describe a style, it is better to look into place and positions of its initiation roots and concepts rather than specifying the forms, features and details of that style. Even more; I do believe that this approach shouldn’t be just about the Gothic, but other styles which are labeled by specific names during history. But it seems that for this art history educational problem, Trachtenberg chooses the first easiest solution by creating another label (phrase).

He correctly emphasizes that “the world does involve a key to understanding the period” (p22) but in the same time linguistically the word brings its meaning via historical memory of people who used it. It is not easy to change or replace the word “Gothic” with centuries of history with another phrase as he suggests “medieval modernism” (p23). At least it is available to make some correction in its meaning among users although this process takes much time. On the other hand creating new words and phrases is not easy and needs its linguistic specialists. In this case particularly, does medieval modernism brings the both coupling meanings of modern and anticlassical as the author intends? Even he couldn’t stands up to his new phrase and after few paragraphs reuses “Gothic” word for that style again.

After redefining the architecture of that era, Trachtenberg emphasize on the main characters of style: “In the period of medieval modernism the historicizing elements disappear”. (p28) So he calls these two features of modernity and antihistoricism the definition keys of main European Lands’ Gothic and as evidence he brings and compares examples of French churches and cathedrals such as St. Denis, Notre-Dame, Amiens cathedral, Troyes cathedral and etc. He mentions many details and as an example he says “similarly, the capital, that crucial sign of the orders, is abstracted into crocket from and shrivels to a mere speck in the gigantic elevation, and eventually in many cases, it disappears altogether”. (p29) At last in French cases he mentions that “to the eye of the specialist, each of the French cathedral has a unique personality; but … they form a closely linked series in chain of development in which possibilities of variation are rather narrowly circumscribed” (p29)The other point about choosing this phrase is the characteristic which Trachtenberg emphasizes on Gothic: modernism.

He states that “Gothic had become the prestige architecture of the rest of Europe [except Italy], emblematic of haut monde modernity” (p33) I want to argue that, could it be called as the main feature of one style? As he also mentioned himself about Romanesque, modernity is a feature which could be seen in many styles; even more almost all styles. That’s the character which keeps one style or culture away from duplication and being boring: makes one style different from previous ones and also by drawing a border, makes ways to the future. This comportment can be seen in styles after Gothic, such as Renaissance, Modernism, Post-Modernism, etc and even before that in Romanesque, Byzantine, Roman, Etruscan and even Greek art and architecture.

I agree with the way he analyzes the details of late medieval architecture: first looking to concepts of creation of particular style and then finding out its characteristics through it. But as he mentions himself his study is all going around the gothic core of France and he doesn’t bring any other examples of other parts of Europe and without mentioning to them, he generalizes the Gothic features. I can understand that inclusive design needs much more space than this paper, but if not available, I don’t believe in generalization without proof either.

After redefinition of Gothic architecture, Trachtenberg states that “Gothic had become the prestige architecture of the rest of Europe [except Italy], emblematic of haut monde modernity” (p33) by this transition, he goes through Italian late medieval architecture. By mentioning “French modernism, with inherent antihistoricism, was so antithetical to the prevailing Italian outlook” (p33) he starts to have comparison study of modernity and antihistoric characters of his redefinition in Italian late medieval style. he says himself in page 22, “Italy was never really Gothic” although I am agreeing with him based on his definitions of Gothic architecture, but this conclusion definitely is based on his premise nevertheless it may be not true based on others.

He enters to Italian medieval architectural typology with quotation: “The great exception to this pattern was Italy. Trachtenberg in introduction of paper (first paragraph) states that as Italy was never the colony of France, but with “an independent culture and its individual architecture, it used Gothic for their own purpose.” (p22) and later he adds “Italy did not follow the developmental stage of the north. For the most part in Romanesque did not embody a sustained conflict between historicist and modernist tendencies” (p30) It is interesting how he mentions “Whereas the Renaissance condemned Italy for having been too Gothic, modern scholarship has tended to fault it for not having been Gothic enough” (p22) and as I believe in repetition of history, I am not surprised that he mentions “I find no basic difference between Romanesque and Gothic Italy” (p32) I like and believe it is important to know his precision to indicate continuity of Italian art and architecture in medieval era and even in its most history of art.

So Trachtenberg premise is “Italy was never antihistoricist but, to the contrary, always deeply historicist; deeply and irrevocably bound to its vast ancient heritage that was so much richer, more pervasive and culturally omnipresent, than anywhere else in Europe.” (p30) He believes but not proofs it with necessary evidence and examples that “The source material of monumental works was open to virtually all directions: the classical part, the wider Mediterranean world of Byzantium and Islam…” (p31) and continues “it was not an invention of medieval Italy but one that went back to its ancients roots.” (p31)

Although I totally agree by his statement and believe Italian reach background context could absorb, modify and redefine newly imported cultures to make new style as nearest as possible to Italian culture. I also believe this discussion without proof and examples would be hard to make connection with a particular reader who doesn’t have knowledge about these mentioned historical eras or hasn’t have experienced these kind of contexts like Italy with amalgam of cultural and layers in its history. I gather that he knew this fact himself that’s why he continues to describe a little bit about Roman architecture, but yet it doesn’t seem enough. Specifically, there are no pure examples of details in previous eras which show the Italian absorption in the essay, and readers would just face to general statement.

About another character of his newly redefined late medieval architecture, His idea is “Italian architects rejected French modernism as a system” (p33) but doesn’t go deeper in this state. To continue on linguistic problem of his redefinition, he doesn’t describe the meaning of “modernism as a system” in his statement and just links French modernity with its antihistoricism which is close to first part of this comparison approach. As I mentioned before, I do believe feature of modernity couldn’t work as character here.

At last Trachtenberg discusses that how Italians had been capable to save their originality during all these years and having their own redefinition of styles and cultures. He describes it like “ability of Italian architects to reinterpreted and to lay with antique forms, and even to disregard them on occasional at will” (p31) so he comes into Theory of Italian Eclecticism Ability and he call it “core of its [Italian] architectural outlook and method” (p31) Specifically, in gothic style he states “the Italians evidently also appreciated the intense visual complexity and energy of the Gothic and found ways to incorporate these effects by using Gothic forms attached to otherwise traditional buildings” (p33) so at first he refers to formal elements of Gothic architecture which have been so frequency in gothic scholarship.

As an example of Italian eclecticism in late medieval period, he mentions to Pisa Cathedral. But the point is that he still brings the ideas in general and doesn’t go deep into details which beside bringing just one example here, doesn’t seem enough. Moreover in this level he doesn’t mention that his purpose of Italian eclecticism only includes formal elements or he also decides to go further into meanings of elements too. Just after his next notes, readers underestand his approach to both sides and the point of lack of evidences for each, shows itself more.

At last, as I said above he mentions at a deeper level Italian late medieval architecture which has “inherent spirituality of the Gothic” which is “created by the medieval modernist method” he says: “Italy sought to use Gothic also to convey spiritual meaning along with other typically historicizing, iconographic means to that end” (p34) Trachtenberg doesn’t describe this sprite clearly but it is not that much hard to bring it out from his own sentences which he means “complexity, energy and meaning in integrated and inventive as well as flashy ways” (p35)

The key word here is “spirituality”. I like that he doesn’t ignore to face with this aspect of eclecticism or just simply looking formally to it. But in the other hand this aspect is deeper level of meanings of Italian architecture which need much more space for study. I can understand that it is kind of impossible to gather all of these details in one paper, but it could be helpful or even essential to mention some references. If not, as it happens here, there would be many questions without any answer such as how Trachtenberg reaches to this categorization? where is the border of two aspects of Italian eclecticism (formal and spiritual)? Then how he reached to those few evidence? etc. There is no explanation available in his essay and as he mentions himself “these categories of reuse and reinterpretation blurred and overlapped.”

The only point he brings for making some sense of determining these borders is mentioning usage of specific elements in particular contexts which hadn’t been used before in those kind of contexts. For evidences he mentions to Papal Palace as secular architecture and conversely in St. Furtunato in Todi or S. Maria Novella. He concludes this level: “In the other world, there tended to be a direct correlation between the degree of spirituality inherent in an Italian project and the degree to which Gothic was used” (p35) maybe here it is what he refers in quotation (mentioned before) “[Italy is] an independent culture and its individual architecture, it used Gothic for their own purpose.” Although he is not mentioning which purposes he means and how the particular architecture style could act as a “purpose” for society but maybe as he emphasize on meanings in Italy at end of paper, expressing the meaning by modern way is the answer of such questions.

For conclusion I found this essay interesting as different inclusive approach to historical style which includes sociopolitical situation and also with emphasizing on meanings rather than formalistic viewpoints. The few argues which I had, were about linguistic and limited approach which may causes based on limitation of one paper.

اما اومدم اینو بگم: بعضی وقتها از خودم بدم می آد

همچنان گلوم آخ و همچنان درس و بحث شدید...

اما اومدم اینو بگم: نمی دونم بگم عاشق رادیو فردام یا بگم که می دونم که بی طرف نیست... نزدیک 16 آذر سبزه و این رادیو گوگولی از پراگ، دیار لهو و لعب، هی داریوش پخش می کنه به بهانه های مختلف: نترسون مارو از مرگ....

احساس مشابهی دارم درباره خودم البته. همین چندتا جوجه ایرانی که اینجا هستیم، قراره 16 آذر بریم اعتراض!!! اون وقت من نامرد چون وسط امتحانامه، احتمال زیاد معذور می شم... همچنان از بیرون گود به دوستان می گم لنگشون کنین!!!! واقعاً که...
لازم به ذکره که فاصله راهپیمایی اعتراض مورد نظر یه چیزیه در حد میدون ونک تا سر میرداماد!!!!!!!!!!! خیلی خسته می شم! نه؟

بعضی وقتها واقعاً از خودم بدم می آد... این حرف کیانیان هم که "ایران به متخصص بیشتر نیاز داره تا احساساتیگری" آرومم نمی کنه...
ه

گلوم سرما خورده

دارم مدرک دکتری سرخود میگیرم!!!! چه جوری با یکدونه قرص، دوتا کاسه سوپ، 2گالن آب جوش و شکر سرما خوردگی خود را درمان کنیم!!!! به خدا هنره!
خیلی دلم می خواد بدونم اگه واکسن سرما خوردگی فصل+واکسن آنفولانزا خوکی نزده بودم، قرار بود چه جوری مریض شم؟