Friday, January 29, 2010

Sometimes i need a voice to hear... some wispers around...

i hate this emptiness... this awful echo... echo...

1 comment:

  1. گزینه ی می فهممت رو زدم !

    اینو با صدای بلند بخون تا سکوت شکسته شه :

    چند نفر قرار می ذارن برن پیک نیک
    تهرانیه میگه من ماشین میارم
    تبریزیه میگه من غذا میارم
    شمالیه میگه من ذغال و منقل میارم

    اصفهونیه می گه منم داداشمو میارم

    :دی

    ...
    هم بی مزه بود هم تکراری
    بفرمایید بیرون

    ReplyDelete