مدتهاااااااا بود که طعم رفیق خوب رو نچشیده بودم.
ممنون که هستی بهروز. امیدوارم باشی و شاد باشی و همیشه باشی.
تولدت مبارک.
پینوشت: امیدوارم که همیشه بتونیم با هم "فکر" کنیم. نمی دونم می تونم بهتر از این آروزیی برای خودم داشته باشم یا نه! حسابش رو بکنی، اوج خودخواهیه ها!!! تو ذهنم نمی گم مثلاً امیدوارم شاد باشی. یا به آرزوهات برسی. یا صد سال به این سالها... یا هوارتا کلیشه دیگه که خوبند، اما ته ذهن من رو آروم نمی کنند... فقط می‌تونم بگم ممنون که هستی و امیدوارم که همیشه باشی...
نیاز به "همفکر" بد دردیه که به این راحتی‌ها درمون نمی شه! اینکه با وجود یه رفیق خوب بشه درمانش کرد، اونقدر من رو خودخواه می کنه که آرزوهای خوب دیگه رو بذارم کنار و فقط بگم و باز بگم: امیدوارم که همیشه بتونیم با هم "فکر" کنیم.
و البته همراه با همه لبخندهات، مهربونی‌هات و زل زدن‌هات به سقف!
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteخیلی ممنون نگار. یکی دو سالی هست، نه، بود، که از جور زمان می نالیدم، از این که چرا توی جاب مارکت، این قدر اتفاق های عجیب، پشت سر هم، داره می افته و سر من بی کلاه. اتفاق های خیلییی، خیلییی عجیب!
ReplyDeleteمی دونی، که الان از جود زمان خیلییی خوشحالم، خیلی خیلی خوشحالم که یک سال دیگه این جا هستم.
پی نوشت: مااادرجان! چقدر خارج از کلیشه نوشتن سخته!